Wysokość: 2-5 m (w zależności od cięcia) Szerokość: 2-4 m (w zależności od cięcia) Lilak pospolity rośnie szybko. Powinien być systematycznie, najlepiej co roku cięty. Dzięki temu łatwo ograniczyć jego wymiary. Poza tym cięte bzy obficiej kwitną. Kwitnienie: koniec kwietnia – początek czerwca (IV-VI) Różowobiały lilak
Lilak pospolity na herbatkę będzie wyśmienity. Kochani, maj pachnie lilakiem. Wybierzcie się koniecznie na zbiory. O tym, co możecie przyrządzić z kwiatów lilaka, dowiecie się z naszego artykułu. Życzymy Wam miłej lektury! Anglicy nazywają go "lilac", Francuzi – "lilas", Niemcy – "Flieder". (Syringa vulgaris), popularnie nazywany jest bzem pospolitym. Warto podkreślić, że jest to błędna nazwa, ponieważ pod nazwą "bez” kryją się rośliny z rodzaju Sambucus . (W Polsce bardzo pospolitym przedstawicielem tego rodzaju jest bez czarny Sambucus nigra.) Lilak pospolity bywa także nazywany bzem tureckim, ze względu na fakt, że został sprowadzony z Imperium Osmańskiego w XVI wieku. Nazwa ”lilak” pochodzi od słów perskich, gdzie kolor niebieskawy zwano "nilak”, a krzew o kwiatach w tym kolorze "lilag”. Arabowie przekształcili tę nazwę na "lyalak", Turcy natomiast na "lilak”. Łacińska nazwa rodzaju Syringa wywodzi się z mitologii greckiej. Pasterze górscy od wielu wieków z gałązek lilaka strugali piszczałki, a pierwszy taki instrument, zwany syrinx, miał sporządzić Pan – kozłonogi bóg pasterzy, syn Hermesa i żony Odyseusza, Penelopy. Kolor fioletowy uchodził niegdyś za oznakę smutku i żałoby, dlatego w niektórych regionach Europy unikano przynoszenia do domu kiści o tej barwie, ludzie uważali bowiem, że mogą w ten sposób sprowadzić w swe progi nieszczęście, a nawet śmierć. W czasach, kiedy ludzie flirtowali posługując się mową kwiatów, przesłanie wiązanki z lilaka oznaczało zerwanie. Kawaler zaś, który nosił w butonierce gałązkę lilaka, sygnalizował płci przeciwnej, że nie jest już do wzięcia. Mimo, iż jest to gatunek nektarodajny, dla naszych pszczół jest niedostępny, gdyż rurka korony jest zbyt długa. Surowcem jest kwiatostan, liść, kora, owoc – suszone w cieniu, w przewiewnym miejscu. Działanie wewnętrzne: Lilak ma działanie wyraźnie napotne i przeciwgorączkowe, przeciwzapalne, przeciwreumatyczne, przeciwdrobnoustrojowe, „czyszczące krew”, diuretyczne czyli moczopędne ale też przeciwpasożytnicze, fungistatyczne w przewodzie pokarmowym. Wzmaga odporność organizmu. Zawiera fitoncydy, czyli naturalne substancje hamujące rozwój bakterii i wirusów. Dobrze radzi sobie jako środek przeciwzapalny na gardło przy nieżycie górnych dróg oddechowych np. jako środek przeciwkaszlowy i oczyszczający. Działanie zewnętrzne: Warto go używać do przemywania oczu, skóry, do okładów, do płukania jamy ustnej, na stany zapalne, wysięki, zakażenia drożdżakami błon śluzowych, na trudno gojące się owrzodzenia i liszaje. Wskazania do stosowania: Stany zapalne błon śluzowych jamy ustnej i gardła, skłonności do kandydozy (infekcje Candida, afty), stany zapalne krtani i oskrzeli zapalenie spojówek i powiek, paradontoza, nieżyt przewodu pokarmowego, wrzodziejące zapalenie jelit, zespół jelita drażliwego, hemoroidy, choroby pasożytnicze, kuracje odtruwające, choroby reumatyczne, przy spadku odporności na infekcje, przy chorobach przeziębieniowych i zakaźnych, w stanach zapalnych, infekcjach, w tym Candida układu moczowego i płciowego. Kwiaty i liście mają właściwości hepatoochronne, czyli chronią wątrobę przed szkodliwymi czynnikami i pomagają w jej regeneracji. Po aromatyczną herbatę z lilaka powinny sięgnąć osoby, które mają niezdrową dietę, palą i nie stronią od alkoholu. A teraz kilka przepisów dla tych z Was, którzy lubią eksperymentować. Napar z kwiatów lilaka z miodem 2 łyżki suszonych kwiatów zalewamy 2 szklankami wrzątku i pozostawiamy pod przykryciem na godzinę. Następnie przecedzamy i lekko podgrzewamy. Ciepły (nie gorący) napój warto posłodzić miodem, aby z podwójną siłą uderzyć w wirusy i bakterie wywołujące chorobę. Napar z liści lilaka Łyżkę rozdrobnionych liści zalewamy szklanką wrzątku, parzymy pod przykryciem przez 1–2 godziny i odcedzamy. Popijamy niewielkimi porcjami w ciągu dnia codziennie przez 2 tygodnie w schorzeniach reumatycznych i przy kamicy nerkowej. Kurację można powtórzyć po 2–3 tygodniach. Olejek z kwiatów lilaka 3 łyżki kwiatów lilaka zalewamy 1/2 szklanki ciepłego oleju słonecznikowego. Odstawiamy na 3–4 dni do przemacerowania. Można stosować zewnętrznie do wcierania przy chorobach stawów i w bólach reumatycznych. Nalewka z kwiatów lilaka na „ostrogi piętowe” i rozpuszczanie złogów w stawach i kręgosłupie 2 łyżki świeżych lub łyżkę suszonych kwiatów lilaka i zalewamy 10 łyżkami wódki w ciemnym słoiku. Można zwiększyć porcję, ale zachowując proporcję 2:10. Szczelnie zakręcamy i odstawiamy w ciemne miejsce na 9-10 dni. Przecedzamy przez złożoną gazę, wyciskając zawartość. Można zażywać 3 razy dziennie po 30 kropel rozpuszczonych w odrobinie ciepłej, przegotowanej wodzie oraz nacierać bolące miejsca, a na noc przykładać kompresy. Na sam koniec, "cukiereczek" - Syrop z bzu lilaka 3-5 kwiatostanów bzu lilaka 0,5 l wody 300-500 g cukru 1 cytryna Kwiaty skubiemy z łodyżek i skrapiamy sokiem wyciśniętym z całej cytryny. Zalewamy gorącą, ale nie wrzącą wodą i odstawiamy pod przykryciem do następnego dnia. Odcedzamy kwiaty, a do naparu dodajemy cukier i podgrzewamy do temperatury 70°C. Przelewamy do sterylnego słoiczka i odstawiamy do wystudzenia. Smacznego!Kup Lilak Pospolity Sadzonki w Drzewa i krzewy liściaste - Najwięcej ofert w jednym miejscu. Radość zakupów i 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji. Kup Teraz!
Lilak pospolity, z łac. Syringa, to kilkanaście odmian kwitnących krzewów z rodziny oliwkowatej, właściwej dla południowej części Europy. Krzewy lilaku są wysokie (dorastają do 7 metrów) i gęsto ugałęzione, z cienkimi konarami, często zwisającymi blisko ziemi. Od połowy gałęzie lilaka porastają duże liście w kształcie serca o gładkiej powierzchni i jasnozielonym kolorze, lecz tym, co najbardziej wyróżnia roślinę, są piękne, duże wiechy kwiatów (nawet 20 cm długości, podobne z kształtu do kolby kukurydzy) w kolorze białym, liliowym lub blado fioletowym. Na nich pojedyncze, gęsto rozmieszczone kwiaty mają małe szypułki, z których wyrastają cztery zawinięte płatki. W Polsce krzew lilaka potocznie nazywamy niekiedy bzem. I choć bez czarny to krzew podobny w pokroju, jego kwiaty są mniejsze, mniej efektowne, rosną płasko i są zawsze białe. Krzewy wysadzamy z bryły korzeniowej do gruntu. Lilak, tak jak bez, kwitnie już w maju i jest jednym z pierwszych objawów nadchodzącego lata. To wdzięczna roślina ogrodowa czy działkowa, ponieważ rodzi efektowne kwiaty, nie wymagając w zamian czasu poświęconego na pielęgnację. Dobrze znosi suszę, deszcze, zanieczyszczenia powietrza i niemal każdy rodzaj gleby. Krzewy rozwijają się w pełnym słońcu i w półcieniu. Dożywają nawet kilkunastu lat. W dorosłych krzewach często pojawiają się odrosty korzeniowe, które można przycinać. W Polsce lilak rośnie powszechnie w stanie dzikim, co może tylko potwierdzać jego niewielkie wymagania względem uprawy. Widuje się go też na działkach i w przydomowych ogródkach. Osoby o większym zacięciu ogrodniczym mogą wybrać bardziej zwarte odmiany, które można przycinać w formie kuli na pojedynczym pniu. Główną zaletą lilaka jest przepiękny aromat kwiatów, który w majowe wieczory czuć będzie w całym ogrodzie. Do tego kwiaty rosną gęsto na krzewie (nawet kilkadziesiąt skupisk na niewielkim drzewku), a krzew nie schnie od ich podcinania. Z tego też powodu jego główne zastosowanie to niezbyt trwałe, ale bardzo efektowne i pięknie pachnące bukiety.
mfXoFz. lilak pospolity gdzie kupić
